Linux dünyasında birçok dağıtım vardır ve bu dağıtımlar genellikle paket yöneticisi, ortam ve paketler açısından farklılık gösterir. Kurulduktan sonra, dosyaları dosya yapısının belirli yerlerinde bulabilirsiniz. /usr, /usr/local ve /bin gibi dizinler farklı dosyaları depolamak için kullanılır ve bu, deneyimli bir Linux kullanıcısının dosyaların nerede olduğunu bilmesi ve bu dosyaları birçok yerde kullanan betikleri çalıştırması için standarttır. Daha fazla bilgi edinmek için LSB projesine göz atın.
Yukarıdaki standardı takip ettiği için uygulamaları NixOS altında çalıştırabilirsiniz, ancak dosyalar başka bir sistemde yerinde değildir. NixOS ve GNU Guix’in geliştiricileri bu sistem hakkında güçlü görüşlere sahipler ve buna uyum sağlamanın zekice yollarını buldular.
farklı sistem
Yazılım depolama sistemi, işlevselliği ilk bakışta göründüğünden çok daha derinden etkiler. NixOS, ihtiyaç duyduğu dosyaları bulmak için programın sembolik bağlantılarını kullanır. Her uygulamanın yürütülebilir dosyayı içeren kendi dizini ve onu çalıştıran kitaplıklara bağlantıları vardır.
Bu organizasyon sistemi ile aynı anda farklı dosya ve sürümleri karşıya yükleyebilirsiniz. Varsayılan olarak, kurulum sırasında tüm paketler ve bağımlılıkları derlenmelidir. Ancak, bunu her yüklemede yapmak çok fazla zaman ve işlem gücü gerektirir ve bir önbellek vardır.
yükleniyor
NixOS ile bir şeyler yapmanın her zaman birden fazla yolu vardır. Diğer dağıtımlarda olduğu gibi, NixOS ile bir USB sürücüsünde ISO’ya sahipsiniz. Dağıtımınıza NixOS’u nasıl yükleyeceğiniz konusunda seçenekleriniz var. Bununla birlikte, bu konuyu daha ayrıntılı olarak tartışmadan önce, bu sürecin biraz kafa karıştırıcı iki tarafı olduğunu anlamak önemlidir.
İlk olarak, Nix, NixOS’tan farklıdır ve Nix, paket yöneticisi ve sisteminizi yapılandıran NixOS arasındaki farkı anlamalısınız. Nix paket yöneticisini indirip mevcut sisteminizde kullanabilirsiniz. Bununla, bir uygulamanın birden çok sürümünü birbirini etkilemeden sisteminizde tutabilirsiniz.
İkincisi, NixOS ile bölüm şemasını bildiremezsiniz, diğer her şey tek bir dosyada bırakılabilir. Çoğu kullanıcı, otomatik olarak oluşturulan donanım yapılandırma dosyasını kendilerine bırakır. İlk başta paketlerinizi bir dosyada bildirebilirsiniz, ancak zamanla muhtemelen yapılandırma dosyanıza aktardığınız ayrı dosyalar oluşturacaksınız.
Bölme
Yüklemeden önce sürücülerinizi bölümlemeniz gerekir. Diğer dağıtımların kabul edebileceğiniz varsayılan değerleri vardır; Ancak NixOS ile kendi bölümlemenizi yapmanız gerekir. Bölümleme çok karmaşık değildir, ancak yapılandırmanızı seçtiğiniz bölümleme planına göre ayarlamanız gerekirse sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Talimatların ve betiklerin, dosya sistemlerinizin doğru şekilde etiketlenip etiketlenmediğini tercih ettiğini anlamak önemlidir.
Standart dizin, bölüm komutlarını görüntüler. UEFI disk ve MBR için komutların farklı olduğunu ve yanlış değerlerin ayarlanmasının birçok soruna yol açacağını unutmayın. Kılavuz, ilk kurulum için aşağıdaki değerlerin kullanılmasını önerir, ancak yeni değerleri test etmek gerçekten kolaydır.
Standart bölümler:
MBR:
Mevsim /davet/sda – mklabel msdos
Mevsim /davet/sda – 1MiB birincil bölüm -8 GiB
Mevsim /davet/sda – Temel linux takas mkpart -8 GiB100%
UEFI:
Mevsim /davet/sda – mklabel gpt
Mevsim /davet/sda – Birincil bölüm 512 MB’dir -8 GiB
Mevsim /davet/sda – Temel linux takas mkpart -8 GiB100%
Mevsim /davet/sda – ESP fat32 1MB 512MB
Mevsim /davet/sda –atama3 özellikle
MBR’ye montaj bölümleri:
mkswap -ile Geçiş Binaları /davet/sda2
için/davet/çimdik/yan etiket/bağ kurma
Bölümleri UEFI’ye bağlayın:
için/davet/çimdik/yan etiket/bağ kurma /milyon ton
mkdir-P/milyon ton/bot
için/davet/çimdik/yan etiket/bot /milyon ton/bot
Bir sonraki bölüm size yapılandırma dosyanızı nasıl oluşturacağınızı gösterecek.
yapılandırma dosyası
Disklerinizi kurduktan sonra yapılandırma işlemine başlayabilirsiniz. NixOS ile önce onu yapılandırır, sonra kurarsınız. Aşağıdaki talimatlar, bir ISO ile önyükleme yaptığınızı varsayar, ancak bir chroot ile başlatabilirsiniz.
nixos-create-config ile sistem standart bir konfigürasyon dosyası oluşturur.
$ Nexus – Yaratılış Oluştur – Kök /milyon ton
Bu komut iki dosya oluşturur: /mnt/etc/nixos/hardware-configuration.nix (bu dosyayı değiştirmezsiniz) ve /mnt/etc/nixos/configuration.nix. İkinci dosyayı favori düzenleyicinizde düzenleyebilirsiniz.
Genellikle seçenekler, önyükleme için kullanılan yönteme bağlı olarak değişmez. Grubu veya başka herhangi bir önyükleme yapılandırmasını kullanabilirsiniz. Birçok seçenek var ama burada bazı kriterler var.
Bu satırı yalnızca MBR için ekleyin:
boot.loader.grub.device = “geliştirici/sda”;
Bu satırları yalnızca UEFI için ekleyin:
boot.loader.systemd-boot.enable = NS;
boot.loader.efi.canTouchEfiVariables = NS;
Başlamak için yapılandırma dosyalarını mümkün olduğunca az değiştirin. Bu değerlerin tümü orijinal dosyadadır: bunların açıklamasını kaldırmanız ve ihtiyaçlarınıza uygun değişiklikleri yapmanız yeterlidir.
network.hostName = “Bağ kurma”;
kullanıcı.kullanıcı.nixos = {
NormalKullanıcı = NS;
ekstraGruplar = “teker”
}
çevre ile. systemPackages = pkgs [
wgetvim
];
services.opensh.enable = NS;
Standart paket olarak kullanmak istediğiniz paketleri ekleyin. Tüm standart paketler köşeli parantezler içinde wget ve vim ile gelir. Sistem çalışırken daha fazla paket kurabilirsiniz.
bina
Yapılandırma dosyanız doğru olduğunda kurulumu çalıştırabilirsiniz.
Daha sonra, yükleyici gerçek sistemde kullanmak için bir kök parola isteyecektir. Tüm yazılımlar cache.nixpkgs.org adresinden derlenecek veya indirilecek ve ardından bilgisayarınızdaki nix mağazasına yüklenecektir. Ardından yeniden başlatabilirsiniz ve bir giriş istemi alırsınız.
Şimdi kök kullanıcınız için bir şifre girin. Yapılandırma dosyasında belirttiğiniz kullanıcının da bir giriş dizini olacaktır.
yeni konfigürasyon
Yukarıdaki adımları tamamladıktan sonra yapılandırma dosyasıyla oynayabilirsiniz. Bir şeyi değiştirirken, yükleme yapmadan aşağıdakileri yapmayı deneyin:
İyi çalışan yeni değerleriniz olduğunda, yeniden oluşturma komutunu çalıştırın:
$ nixos yeniden oluşturma anahtarı
Şimdi boot değerlerini doğru ayarlayıp ayarlamadığınızı göreceksiniz. Konfigürasyondaki değişikliklerin geri alınabilir olduğuna dikkat etmek önemlidir. Yeniden başlatabilir ve nesil adı verilen daha eski bir sürümü seçebilir ve tekrar deneyebilirsiniz. Ancak, her yapılandırma disk alanı gerektirir, bu nedenle çöp toplamanın farkında olduğunuzdan emin olun.
çözüm
NixOS, birkaç manuel kurulum adımı gerektirir, ancak çalışma sistemine diğer sistemlerden çok daha hızlı dönebilirsiniz. Ayrıca, aynı uygulamanın birkaç sürümüne ihtiyacınız varsa veya aynı kitaplıkların birkaç sürümüne ihtiyacınız varsa sürüm kontrolü daha kolaydır. İlk bakışta birçok sınırlama var gibi görünebilir ancak sistemin daha gelişmiş parçaları ile bu sınırlamaların üstesinden gelinebilir.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın