Sayaçlarla döngüler oluşturmak için Python’un enum işlevini kullanın – Linux ipucu

Bu makale, Python’daki standart modüller kitaplığında bulunan “numaralandırma” işlevinin kullanımını açıklamaktadır. Numaralandırma işlevi, yinelenebilir herhangi bir nesnedeki öğelere bir “dizin” veya “sayma” atamanıza izin verir. Hem değerlere hem de bunlarla eşleşen sayıya erişiminiz olacağından, onlara daha fazla mantık uygulayabilirsiniz.

Temel sözdizimi ve örnek

Diğer programlama dillerinde, özellikle “C” dili ve “C” tarzı sözdizimine sahip diğer dillerde “for” döngüsünü kullandıysanız, döngüde bir prime index tanımlamış olabilirsiniz. Başvuru için, “for” döngüsünün C’de ve benzer sözdizimine sahip diğer dillerde nasıl göründüğünü burada bulabilirsiniz:

Döngü ifadesi, sıfır değerine sahip bir değişkeni başlatır ve alt sınırdan küçük olup olmadığını kontrol eder. Döngü bloğu içindeki mantığı değerlendirdikten sonra (durdurma koşulu sağlanır). Bu şekilde bir dizin kullanabilir ve onu for döngüsü bloğunda başvurulan herhangi bir nesneye atayabilirsiniz. Tersine, Python’da aynı sonucu veren bir for döngüsü şöyle görünür:

Python’daki “aralık” işlevi, varsayılan perdesi 1 olan bir sayı dizisi tanımlamanıza izin verir. Üçüncü bir bağımsız değişken sağlayarak adım değerini değiştirebilirsiniz. Aralık işlevindeki ikinci bağımsız değişken, durma koşulunun sınırını ayarlamak için kullanılır. Her iki kod örneği de aşağıdaki çıktıyı üretir:

Bu döngüler, yalnızca bir sayı dizisi oluşturmak ve bunları döngü ifadesi içindeki bir mantığa bağlamak istiyorsanız iyi çalışır. Bununla birlikte, ona bir tür izlenebilir sayı atamak için başka bir iç içe döngü kullanmanız veya herhangi bir yinelenebilir “verim” işlevini kullanmanız gerekebilir. “Numaralandır” yöntemi, tek bir ifadede özyinelemeli öğelere dizin atamayı kolaylaştırarak birden çok iç içe döngü çalıştırma ihtiyacını ortadan kaldırır. Bu örnek koda bir göz atın:

İlk ifade, “sayılar” adı verilen yeni bir değişken tanımlar ve ona yinelenebilir bir değişken (Liste türü) atar. İkinci ifade, “enum” işlevinin kullanımını gösterir ve zorunlu bir bağımsız değişken olarak özyinelemeli bir şey sağlar. Üçüncü ifade, “enumerated_numbers” değişkenini List türünde bir nesneye dönüştürür. Varsayılan olarak, ‘enum’ işlevi yinelenebilir bir tür değil, ‘enum’ türünde bir nesne oluşturur, bu nedenle onu yayınlamanız gerekir. Yukarıdaki örnek kodu çalıştırdıktan sonra aşağıdaki çıktıyı almalısınız:

Enum işlevi, yinelenebilir türdeki her öğeye bir sayı atar ve aynı değerlere sahip koleksiyonlar oluşturur. Varsayılan olarak, sayım sıfırdan başlar.

Artık yinelenebilir türün her öğesine bir sayı atadığınıza göre, iç içe ifadeler yazmadan kolayca yineleyebilirsiniz:

Yukarıdaki kod örneği aşağıdaki çıktıyı üretecektir:

Aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi yerleşik “enum” işlevini kullanarak kodu kısaltabilirsiniz:

Numaralandırmayı farklı bir başlangıç ​​dizini ile kullan

“enum” işlevi, başlangıç ​​dizinini belirtebileceğiniz isteğe bağlı bir bağımsız değişken alır. Varsayılan olarak sıfırdır, ancak bunu “start” bağımsız değişkeniyle değiştirebilirsiniz:

İkinci ifadede, başlangıç ​​noktasını değiştirmek için ‘start=1’ argümanı kullanılır. Yukarıdaki örnek kodu çalıştırdıktan sonra aşağıdaki çıktıyı almalısınız:

Kılavuzu adım adım ayarlayın

Bu makalenin ilk bölümünde, C’de birbirini takip eden her tamsayı veya dizin arasındaki adımları belirtebileceğiniz ‘for’ döngü yapısı gösterilmektedir. Sayılar arasında bir adım belirleyemezsiniz çünkü Python’un “numaralandır” işlevinde böyle bir argüman yoktur. Numaralandırılmış bir “for” döngü bloğu içindeki adımları gerçekleştirmek için aslında kendi mantığınızı yazabilirsiniz. Ancak, minimum kod yazma ile özel adımlar gerçekleştirmenin bir yolu vardır. Aşağıdaki örnek, “zip” ve “aralık” işlevlerini kullanarak adımları gerçekleştirmeyi gösterir:

“zip” işlevi, iki veya daha fazla yinelenebilir öğeden aynı dizine sahip öğeleri alarak kopyalar oluşturmanıza olanak tanır. Dolayısıyla, buradaki “zip” işlevi, “aralık(0, 7, 2)” işlevinden ve “sayılar” listesinden döndürülen yinelemenin başka bir öğesini alır ve ardından ikisini bir demet olarak eşleştirir. Sonuç, “sayı” işlevinin uygulanmasıyla aynıdır, ancak “aralık (0, 7, 2)” işlevi (bu durumda 2), üçüncü bağımsız değişken olarak tanımlanan özel adımlara sahiptir. Yukarıdaki örnek kodu çalıştırdıktan sonra aşağıdaki çıktıyı almalısınız:

çözüm

Python’daki “numaralandır” işlevi, yinelenebilir bir nesnedeki öğelere bir dizi sayı atayarak kısa kodlar yazmanıza olanak tanır. Özyinelemeli bir türdeki öğelerin dizinini izlemek istiyorsanız bu gerçekten kullanışlıdır. Yinelenebilir türleri özel adımlarla “numaralandırmak” istiyorsanız, son örnekte gösterilen “zip” işlevini kullanın.